به نقل از «ایسنا»

لگد ناتو به جسد اوکراین

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۰۹۱۶

این روزها سیگنال‌های نگران‌کننده‌ای از طرف ناتو خطاب به زلنسکی و کی‌یف مخابره می‌شود که با شعارهای تبلیغاتی و فریبنده ماه‌های ابتدایی جنگ اوکراین تفاوت فاحشی دارد. صورت‌مسأله این است که اکثر اعضای ناتو تنها چاره عبور از بحران‌های خودساخته در جنگ اوکراین را پذیرش شکست کی‌یف در این آوردگاه تلقی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: برخی مراکز فکر آمریکا به جمع‌بندی پذیرش طرح تقسیم اوکراین وسیطره روسیه برشرق این کشور برای ممانعت از پیروزی مسکو رسیده‌اند. آنها معتقدند تعمیق شکاف و مواجهه میان روسیه و غرب و فرسودگی توان آن درتنش‌های نظامی و امنیتی و نیز نیاز کمک به رژیم‌صهیونیستی، به نفع آمریکا در این طرح خواهد بود. به عبارت بهتر، مقامات آمریکایی تن به طرح کیسینجر(طرحی که قبل از مرگ خود ارائه کرد) داده وخواستار تجزیه بخش‌هایی ازاوکراین درازای پایان‌جنگ هستند.

یکی از شاخص‌هایی که درتحلیل فرامتن جنگ اوکراین باید مورد توجه قرار گیرد، به تاب‌آوری افکارعمومی غرب نسبت به منازعات درون‌اروپایی و بیرون‌اروپایی بازمی‌گردد. فرسایشی‌شدن جنگ اوکراین، تبدیل به پاشنه‌آشیل زلنسکی و ناتو شده و بسیاری از دولت‌های اروپایی تحت تاثیر مخالفت افکارعمومی کشورهای‌شان از اجرای تعهدات تسلیحاتی و اقتصادی خود در حمایت از دولت زلنسکی سر باز زده‌اند. اخیرا نیز مقامات رسمی و دولتی چک در بیانیه‌ای اعلام کردند توان استمرار حمایت‌های نظامی خود از اوکراین را از دست داده‌اند. در چنین شرایطی مقامات ارشد ناتو در بن‌بست خودساخته گرفتار شده‌اند. ضمن آن‌که فرسایشی‌شدن جنگ غزه و عدم تحقق پیش‌بینی‌های غرب در خصوص نابودی حماس نیز بیش از پیش منتج به بدبینی افکارعمومی کشورهای اروپایی نسبت به فرجام جنگ اوکراین شده است.
   
شواهد میدانی علیه اوکراین 

شواهد میدانی نیز علیه کی‌یف رقم خورده و قدرت مانور ارتش اوکراین را شدیدا محدود ساخته است. شکست ضدحمله ارتش اوکراین علیه روسیه، تمام امیدهای ناتو برای تغییر موازنه در صحنه نبرد را از بین برده و اکنون، بحث بر سر نحوه حذف زلنسکی از معادلات قدرت (ازسوی ناتو) است؛ ممکن است این اقدام با کودتای نظامی یا مجاب‌کردن زلنسکی درباره پذیرش رسمی شکست در مقابل روسیه صورت گیرد. اخیرا رئیس‌جمهور اوکراین با لحنی خشمگینانه، اخبار منتشر شده در رسانه‌های غربی مبنی بر درخواست کاخ‌سفید و ناتو از کی‌یف مبنی بر آغاز مذاکرات آتش‌بس با مسکو را تکذیب کرد. بااین‌حال مواضع اخیر سران ناتو به‌وضوح نشان می‌دهد چنین اخباری کاملا صحت دارد. زلنسکی به ته خط رسیده و ناتو نیز به‌رغم صرف تمام توان خود علیه روسیه، نتوانسته به اهداف تعیین‌شده اولیه در جنگ دست‌یابد. در چنین شرایطی بقای زلنسکی حتی برای بایدن و استولتنبرگ نیز توجیهی ندارد. وضعیت کنونی زلنسکی، شاهد مثال گویایی است که بیانگر عاقبت بازی در زمین آمریکاست.
   
آدرس‌های نامربوط زلنسکی

در چنین شرایطی رئیس‌جمهور اوکراین چاره‌ای جز ارائه آدرس‌های انحرافی و غلط در قبال شکست تمام‌عیار خود و همراهانش در جنگ نمی‌بیند. او به‌وضوح دریافته که تاریخ‌مصرف وی برای اعضای پیمان آتلانتیک‌ شمالی به پایان رسیده و حتی امکان مذاکرات واشنگتن و مسکو بر سر جنگ اوکراین و نحوه پایان‌دادن به آن (بدون آن‌که اوکراین اساسا در این میان تصمیم‌گیر باشد!) وجود خواهد داشت. زلنسکی درحالی‌که کمتر از یک‌سال تا انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا مانده است، هشدار داد که بازگشت دونالد ترامپ به کاخ‌سفید می‌تواند «تاثیری قوی» بر جنگ اوکراین داشته باشد. او گفت: «اگر سیاست رئیس‌جمهور بعدی، هرکسی که باشد، در قبال اوکراین تفاوت کند و سردتر یا اقتصادی‌تر شود، فکر می‌کنم سیگنالی خواهد بود که تأثیری بسیار قوی بر روند جنگ خواهد گذاشت.»

این درحالی‌است که شکست اوکراین در جنگ، تابعی از حضور دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان در راس معادلات قدرت در واشنگتن نخواهد بود. این شکست، اکنون به‌نوعی رسمیت یافته و بازیگران بین‌المللی درصدد ترسیم مختصات عملیاتی و نهایی آن هستند. در چنین شرایطی دوگانه‌سازی میان جمهوریخواهان و دموکرات‌ها از سوی رئیس‌جمهور شکست‌خورده اوکراین، معنایی واقعی ندارد. اساسا شاید در زمان برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری سال۲۰۲۴میلادی، نه خبری از جنگ اوکراین باشد نه زلنسکی! ابراز نگرانی رئیس‌جمهور اوکراین از حضور ترامپ در مسند قدرت در حالی بیان می‌شود که تصویب بودجه کمکی برای اوکراین در کنگره آمریکا به بن‌بست خورده و حتی برخی مشاوران بایدن روی خوشی نسبت به این جنگ و مطالبات کی‌یف نشان نمی‌دهند. در این میان، دولت اوکراین از یک‌سو باید جدایی بخشی از خاک خود(بخشی از مناطق شرقی به همراه کریمه) را بپذیرد و متعاقبا، تضمین دهد که عضو پیمان آتلانتیک‌شمالی(ناتو) نیز نخواهد شد. فراتر از آن، اوکراین باید سال‌ها و بلکه دهه‌ها، در انتظار بازگشت به دوران قبل از جنگ و رفع آثار این نبرد گسترده باقی بماند. این شرایط دهشتناک، محصول بازی کورکورانه زلنسکی وغرب‌گرایان اوکراین درزمین ناتو(به‌ویژه آمریکا) بوده است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: كريمه دونالد ترامپ آمریکا ناتو حماس انفجار تروریستی در کرمان كرمان داعش حسینیه امام خمینی چنین شرایطی جنگ اوکراین رئیس جمهور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۰۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افشاگری دی‌ولت از سند محرمانه‌ای که می‌توانست به جنگ اوکراین پایان دهد

نشریه آلمانی دی ولت شرح مفصلی از پیش‌نویس یک پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ بین اوکراین و روسیه بر اساس توافق‌نامه استانبول منتشر کرده که هرگز در بهار ۲۰۲۲ امضا نشد. این نشریه می‌نویسد: حتی با اینکه دو سال گذشته، این معامله همچنان سودآور به نظر می‌رسد.

به گزارش ایسنا، در مقاله دی‌ولت از این سند آمده است: هر دو طرف متخاصم تا ۱۵ آوریل ۲۰۲۲ تقریباً روی همه نکات توافق داشتند، بجز چند مورد که باید شخصاً توسط ولادیمیر پوتین و ولودیمیر زلنسکی، رئیسان جمهور روسیه و اوکراین در نشست سران مورد بحث قرار می‌گرفت، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.

براساس این گزارش، طبق ماده یک پیش نویس معاهده، اوکراین متعهد به «بی‌طرفی دائمی» می‌شد. بنابراین، کی‌یف از هرگونه عضویت در ائتلاف‌های نظامی از جمله ناتو، خودداری می‌کرد؛ همچنین هرگز به دنبال «دریافت، تولید یا دستیابی» سلاح‌هسته‌ای نمی‌رفت، به نیروهای خارجی اجازه ورود به کشورش را نمی‌داد و زیرساخت‌های نظامی خود از جمله فرودگاه‌ها و بنادر دریایی را در اختیار کشور دیگری قرار نمی‌داد. علاوه بر این، کی‌یف از برگزاری مانورهای نظامی با مشارکت خارجی و از شرکت در هرگونه درگیری نظامی خودداری می‌کرد. طبق ماده سه این سند، هیچ چیز مستقیماً مانع از عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا نمی‌شد و در مقابل، روسیه قول می‌داد که دیگر به اوکراین حمله نکند.

در این توافقنامه تاکید شده بود: برای اینکه کی‌یف بتواند از این موضوع مطمئن شود، مسکو موافقت می‌کرد که پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد - ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، چین و خود روسیه - تضمین‌های امنیتی جامعی را به اوکراین ارائه دهند. در ماده پنج پیش نویس معاهده، کی‌یف و مسکو بر روی مکانیزمی به توافق می‌رسیدند که یادآور مقررات کمک ناتو است. در صورت «حمله مسلحانه به اوکراین»، کشورهای ضامن متعهد می‌شوند که از کی‌یف در حق دفاع از خود، که در منشور سازمان ملل آمده است، حداکثر به مدت سه روز حمایت کنند. این کمک می‌توانست با «اقدام مشترک» تمام یا یکی از قدرت‌های ضامن انجام شود.

براساس این گزارش، طبق ماده ۱۵، این معاهده باید توسط هر یک از کشورهای امضا کننده به تصویب می‌رسید تا از قدرت الزام آور تحت قوانین بین‌المللی اطمینان حاصل شود. با این حال، ضمانت‌های امنیتی روی میز در بهار ۲۰۲۲ نیاز به تایید ایالات متحده، چین، بریتانیا و فرانسه داشت.

در بخش دیگری از این توافقنامه، ماده ۸ می‌گوید که کریمه و بندر سواستوپل از ضمانت‌های امنیتی مستثنی هستند. بنابراین، کی‌یف در واقع کنترل شبه جزیره را به روسیه می‌داد. در این سند مشخص نیست که کدام بخش از شرق اوکراین باید از وعده‌های کشورهای ضامن در مورد حفاظت حذف شود و بر این اساس تحت کنترل روسیه باقی بماند. اما بیانیه استانبول نشان می‌دهد که کی‌یف موافقت کرده است که بخش‌هایی از مناطق دونتسک و لوهانسک را که روسیه پیش از شروع جنگ کنترل می‌کرد، تحت اختیار داشته باشد. در حالی که روسیه خواستار تعیین مرزهای دقیق در نشست پوتین و زلنسکی بود، کی‌یف با تاکید بر این که این مرزها بر اساس تفسیر اوکراینی باشد، امتناع کرد.

دی ولت نوشته است: در جریان مذاکرات، روسیه به صراحت اعلام کرد که آماده خروج از اوکراین است، اما نه از کریمه و آن بخش از دونباس که باید از ضمانت‌های امنیتی مستثنی شود. یعنی روسیه باید در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیروها را اساساً از اوکراین خارج می‌کرد. سران کشورها باید جزئیات خروج نیروها را مستقیماً بررسی می‌کردند. مسکو درخواست اوکراین مبنی بر اینکه کشورهای ضامن می‌توانند در صورت حمله، منطقه پرواز ممنوع بر فراز اوکراین ایجاد کنند، رد کرد.

به نوشته این روزنامه، اندازه آینده ارتش اوکراین نیز حل نشده باقی ماند. کی‌یف تا حدی به درخواست‌های روسیه برای غیرنظامی‌سازی پاسخ می‌داد. بر اساس ضمیمه یک، مسکو از کی‌یف می‌خواست ارتش خود را به ۸۵ هزار سرباز کاهش دهد و اوکراین یک گروه ۲۵۰۰۰۰ سرباز را پیشنهاد کرد. در مورد میزان تجهیزات نظامی نیز نظرات متفاوت بود. روسیه خواستار کاهش تعداد تانک‌ها به ۳۴۲ تانک شد، در حالی که کی‌یف می‌خواست آن را به ۸۰۰ دستگاه برساند. اوکراین فقط می‌خواست تعداد خودروهای زرهی را به ۲۴۰۰ دستگاه کاهش دهد. در حالی که روسیه خواستار باقی ماندن تنها ۱۰۲۹ دستگاه بود. تفاوت در مورد توپخانه نیز بسیار زیاد بود. مسکو ۵۱۹ توپ را برنامه‌ریزی کرده بود، کی‌یف - ۱۹۰۰. کی‌یف می‌خواست ۶۰۰ سامانه موشک پرتاب چندگانه با برد تا ۲۸۰ کیلومتر را حفظ کند. طبق برنامه روسیه، باید ۹۶ عدد از آنها با حداکثر برد ۴۰ کیلومتر وجود داشته باشد. به درخواست روسیه، تعداد خمپاره‌ها باید به ۱۴۷ و موشک‌های ضد تانک - به ۳۳۳، به درخواست کی‌یف - به ترتیب به ۱۰۸۰ و ۲۰۰۰ کاهش یابد. علاوه بر این، قرار بود نیروی هوایی اوکراین کاهش یابد. مسکو خواستار ترک ۱۰۲ جنگنده و ۳۵ هلیکوپتر بود، کی‌یف بر ۱۶۰ هواپیما و ۱۴۴ هلیکوپتر اصرار داشت. بر اساس پیشنهاد روسیه، نیروی دریایی اوکراین باید دو ناو جنگی می‌داشت، طرف اوکراینی - هشت فروند می‌خواست.

در این گزارش آمده است: اوکراین با بخشی از خواسته‌های فدراسیون روسیه موافقت نکرد - تبدیل زبان روسی به عنوان دومین زبان رسمی در اوکراین، لغو تحریم‌های متقابل و انصراف از دعاوی در دادگاه‌های بین‌المللی. اما حتی با در نظر گرفتن این واقعیت که برخی از نکات بحث برانگیز باقی مانده بود، پیش نویس توافق نشان می‌دهد که طرفین چقدر به توافق صلح احتمالی در آوریل ۲۰۲۲ نزدیک بودند. قرار بود پوتین و زلنسکی در یک گفتگوی شخصی اختلافات باقی مانده را حل کنند.

به نوشته دی‌ولت، حتی پس از گذشت بیش از دو سال از جنگ، این توافق همچنان یک معامله خوب به نظر می‌رسد. یکی از اعضای هیئت مذاکره کننده اوکراینی به دی ولت گفت: «این بهترین معامله‌ای بود که می‌توانستیم انجام دهیم. اوکراین چندین ماه است که در حالت تدافعی قرار گرفته و متحمل خسارات سنگینی شده است. با نگاهی به گذشته، اوکراین در آن زمان در موقعیت مذاکره قوی‌تری نسبت به اکنون قرار داشت.

این نشریه می‌نویسد: مذاکره کنندگان در آن زمان تصور می‌کردند که زلنسکی و پوتین این سند را در آوریل ۲۰۲۲ امضا می‌کنند. دیوید آراخامیا، مذاکره کننده اوکراینی در نوامبر ۲۰۲۳ در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که چرا پوتین و زلنسکی هرگز در نشست نهایی صلح مورد انتظار ملاقات نکردند. او گفت بوریس جانسون، نخست وزیر وقت انگلیس در ۹ آوریل به کی‌یف آمد و گفت لندن هیچ چیزی با پوتین امضا نخواهد کرد و اوکراین باید به جنگ ادامه دهد. جانسون بعداً این ادعا را رد کرد. با این حال، دلایلی برای شک وجود دارد که پیشنهاد ارائه تضمین‌های امنیتی به اوکراین در توافق با روسیه در این مرحله شکست خورد.

انتهای پیام